Het lijkt misschien niet helemaal het juiste moment om het over zomerkleding te hebben, maar ik kom net terug van het zonnige Bali. En het is nooit te laat – of te vroeg – om te leren!

Bali, zo staat in de reisgidsen, is al jaren de favoriete bestemming van allerlei artiesten en levenskunstenaars. Wie wil zich nu niet in een van deze omschrijvingen herkennen! Bali is gewoon heel toeristisch, maar het is dan ook een heel mooi eiland.

‘Everybody hates a tourist’

De meeste dingen die je over Bali hoort zijn waar, zoals dit: de mensen zijn er vriendelijk. Op Bali zijn de mensen op netheid gesteld. het word gewaardeerd als een man naar een restaurant een lange broek en tenminste een overhemd draagt. Doe je dat niet – kom je bijvoorbeeld toch in je zwembroek en je ‘Bintang’-hemd -, dan wordt dat in stilte afgekeurd, niemand zal er iets van laten merken. De glimlach is het geheime wapen van de Balinezen.

Het lijkt misschien niet helemaal het juiste moment om het over zomerkleding te hebben, maar ik kom net terug van het zonnige Bali. En het is nooit te laat – of te vroeg – om te leren!

Bali, zo staat in de reisgidsen, is al jaren de favoriete bestemming van allerlei artiesten en levenskunstenaars. Wie wil zich nu niet in een van deze omschrijvingen herkennen! Bali is gewoon heel toeristisch, maar het is dan ook een heel mooi eiland.

‘Everybody hates a tourist’

De meeste dingen die je over Bali hoort zijn waar, zoals dit: de mensen zijn er vriendelijk. Op Bali zijn de mensen op netheid gesteld. het word gewaardeerd als een man naar een restaurant een lange broek en tenminste een overhemd draagt. Doe je dat niet – kom je bijvoorbeeld toch in je zwembroek en je ‘Bintang’-hemd -, dan wordt dat in stilte afgekeurd, niemand zal er iets van laten merken. De glimlach is het geheime wapen van de Balinezen.

Een van de verbijsterendste dingen die ik deze reis heb gezien, zag ik in het vliegtuig op de terugweg. Er was een man die zich helemaal had uitgedost in souvenirs. Hij had een belachelijke korte broek aan, een hemd van het Balinese biermerk Bintang (een hemd ja, een vent van over de vijftig, met haar op zijn armen, schouders en rug en natuurlijk onder z’n vette oksels vandaan!), en de cowboyhoed die je bij elke zichzelf respecterende souvenirkraam ziet hangen.

Het was een bizar gezicht, het soort monstrum waarover je mensen jaren later nog steeds verontwaardigd vertelt. Mensen hebben de neiging allerlei vormen van aandacht naar zich toe te trekken in toeristenoutfit; het was zoiets als inloggen op partypoker in een pak gemaakt van kaarten, of New York bezoeken verkleed als het Vrijheidsbeeld. Het was een vreselijke outfit, maar ook tamelijk grappig tegelijk. Op een bepaalde manier.

Tijdens de vlucht zag ik hem een paar keer voorbij lopen en op een gegeven moment had hij zijn ‘normale kleren’ weer aangetrokken. Hij wilde dus blijkbaar niet in die clownsoutfit op Schiphol gezien worden?! Maar tijdens de vakantie heeft ie er waarschijnlijk de hele tijd in rondgelopen! (…!!!)

Tip: Gedraag en kleed u (ook) op vakantie fatsoenlijk. Doe een beetje uw best, u bent te gast.

Laat je koffers dragen

U heeft vast ook wel eens iemand horen zeggen dat ze zo ‘onderdanig’ of ‘dienstbaar’ zijn in ‘die oosterse landen’, dat is ‘nu eenmaal de cultuur’. (Men zou het ook kunnen omdraaien. In het Westen zijn de meeste mensen ‘ontzettende horken’. Dat zit nu eenmaal ‘in onze cultuur’. ) En misschien zei diegene ook wel dat ie dat vervelend vond (omdat het hem zich op een vreemde manier schuldig deed voelen, ofzoiets). Moderne Hollanders lijken liever zelf hun koffers te willen dragen.

Stelt u het zich voor: Een restaurant, een tafel met westerlingen in strandkleding, en de ober, in een prachtige sarong, met een bloem in het haar (en die brede glimlach dus, die je soms wel eens stiekem ziet verdwijnen zodra ze zich omdraaien), die nog precies weet hoe je mensen in je restaurant hoort te ontvangen. (Nee, dan de bediening in Amsterdam, of Rotterdam. Die vinden allemaal dat het een kutbaantje is, want eigenlijk zijn ze allemaal iets veel interessanters – zoals bijvoorbeeld acteur of gewoon nog niet beroemd -, en daarom doen ze maar heel onverschillig om hun gezicht te redden. En dan verwachten ze ook nog een fooi, want daar moeten ze het van hebben met hun schamel salaris.)

In Nederland willen we allemaal de baas zijn, maar niemand kan omgaan met personeel. Misschien  juist omdat ‘succes’ zo hoog in het vaandel hebben, zijn baantjes als kofferdrager of ober als minderwaardig gaan zien. Voelen we ons daarom ongemakkelijk als iemand onze koffers overneemt – of zijn we alleen bang dat de kofferdrager zich met onze bagage uit de voeten maakt?

Tip: laat je bedienen, laat je koffers dragen. Glimlach, bedank en: wees niet gierig met je tip.

Op en van het strand (wees een nette badgast)

Het strand: dikke lijven, dunne lijven, verbrande lijven, blote lijven, mooie maar meestal niet of nep borsten, zand, tatouages, stekels, oorbellen, geschreeuw, achtergelaten rotzooi en Bjorn Borg boxers die boven de zwembroek uit piepen.  Het strand is niet mooi, maar u kunt het een beetje mooier kleuren.

Op het strand heb je eigenlijk alleen je zwembroek en een zonnebril nodig. Maar kies die items dan ook met zorg uit. Mocht u onverhoopt nog een te lange surfshort hebben liggen met van die vreselijke patroontjes of tribals, gooi die dan onmiddelijk in de prullenbak (hoe oud bent u?). Kies liever voor een basic swimshort, niet te lang niet te kort. En ook zeker niet te wijd of te strak. Houd u van patroontjes, kunt u altijd nog voor een kleurrijke Paul Smith gaan.

Ook eindelijk in de prullenbak graag: de ‘sportieve’ met het hoofd meegevormde zonnebrillen zonder montuur, of van die al te snelle wielrenzonnebrillen met montuur.

Na een hele dag op het strand paraderen met alleen je zwembroek aan en je zonnebril op. Blote voeten in het zand. Is het tijd voor een cocktail op het terras van de strandtent of op de boulevard. Let op: hier geldt wel een andere dresscode dan op het strand!

Ik kan er niet genoeg op hameren, blote basten kunnen echt alleen in of direct aan het water. En eigenlijk geldt dat voor meer lichaamsdelen dan alleen de bast. Een korte broek kan niet meer vanaf een bepaalde leeftijd, maar hemdjes (tank tops) kunnen simpelweg nooit, die zijn voor onder de kleding. Het is simpel: zodra de strandtent wordt betreden: trek in ieder geval een shirt aan.
Als je echt dandy wilt uithangen trek een luchtig overhemd – dat mag, als je een mooie hals hebt, best ver opengeknoopt zijn, maar niet helemaal openhangen – linnen broek en je instappers of canvas Oxford schoenen aan.

(Zonder sokken.)

Een van de verbijsterendste dingen die ik deze reis heb gezien, zag ik in het vliegtuig op de terugweg. Er was een man die zich helemaal had uitgedost in souvenirs. Hij had een belachelijke korte broek aan, een hemd van het Balinese biermerk Bintang (een hemd ja, een vent van over de vijftig, met haar op zijn armen, schouders en rug en natuurlijk onder z’n vette oksels vandaan!), en de cowboyhoed die je bij elke zichzelf respecterende souvenirkraam ziet hangen.

Tijdens de vlucht zag ik hem een paar keer voorbij lopen en op een gegeven moment had hij zijn ‘normale kleren’ weer aangetrokken. Hij wilde dus blijkbaar niet in die clownsoutfit op Schiphol gezien worden?! Maar tijdens de vakantie heeft ie er waarschijnlijk de hele tijd in rondgelopen! (…!!!)

Tip: Gedraag en kleed u (ook) op vakantie fatsoenlijk. Doe een beetje uw best, u bent te gast.

Laat je koffers dragen

U heeft vast ook wel eens iemand horen zeggen dat ze zo ‘onderdanig’ of ‘dienstbaar’ zijn in ‘die oosterse landen’, dat is ‘nu eenmaal de cultuur’. (Men zou het ook kunnen omdraaien. In het Westen zijn de meeste mensen ‘ontzettende horken’. Dat zit nu eenmaal ‘in onze cultuur’. ) En misschien zei diegene ook wel dat ie dat vervelend vond (omdat het hem zich op een vreemde manier schuldig deed voelen, ofzoiets). Moderne Hollanders lijken liever zelf hun koffers te willen dragen.

Stelt u het zich voor: Een restaurant, een tafel met westerlingen in strandkleding, en de ober, in een prachtige sarong, met een bloem in het haar (en die brede glimlach dus, die je soms wel eens stiekem ziet verdwijnen zodra ze zich omdraaien), die nog precies weet hoe je mensen in je restaurant hoort te ontvangen. (Nee, dan de bediening in Amsterdam, of Rotterdam. Die vinden allemaal dat het een kutbaantje is, want eigenlijk zijn ze allemaal iets veel interessanters – zoals bijvoorbeeld acteur of gewoon nog niet beroemd -, en daarom doen ze maar heel onverschillig om hun gezicht te redden. En dan verwachten ze ook nog een fooi, want daar moeten ze het van hebben met hun schamel salaris.)

In Nederland willen we allemaal de baas zijn, maar niemand kan omgaan met personeel. Misschien  juist omdat ‘succes’ zo hoog in het vaandel hebben, zijn baantjes als kofferdrager of ober als minderwaardig gaan zien. Voelen we ons daarom ongemakkelijk als iemand onze koffers overneemt – of zijn we alleen bang dat de kofferdrager zich met onze bagage uit de voeten maakt?

Tip: laat je bedienen, laat je koffers dragen. Glimlach, bedank en: wees niet gierig met je tip.

Op en van het strand (wees een nette badgast)

Het strand: dikke lijven, dunne lijven, verbrande lijven, blote lijven, mooie maar meestal niet of nep borsten, zand, tatouages, stekels, oorbellen, geschreeuw, achtergelaten rotzooi en Bjorn Borg boxers die boven de zwembroek uit piepen.  Het strand is niet mooi, maar u kunt het een beetje mooier kleuren.

Op het strand heb je eigenlijk alleen je zwembroek en een zonnebril nodig. Maar kies die items dan ook met zorg uit. Mocht u onverhoopt nog een te lange surfshort hebben liggen met van die vreselijke patroontjes of tribals, gooi die dan onmiddelijk in de prullenbak (hoe oud bent u?). Kies liever voor een basic swimshort, niet te lang niet te kort. En ook zeker niet te wijd of te strak. Houd u van patroontjes, kunt u altijd nog voor een kleurrijke Paul Smith gaan.

Ook eindelijk in de prullenbak graag: de ‘sportieve’ met het hoofd meegevormde zonnebrillen zonder montuur, of van die al te snelle wielrenzonnebrillen met montuur.

Na een hele dag op het strand paraderen met alleen je zwembroek aan en je zonnebril op. Blote voeten in het zand. Is het tijd voor een cocktail op het terras van de strandtent of op de boulevard. Let op: hier geldt wel een andere dresscode dan op het strand!

Ik kan er niet genoeg op hameren, blote basten kunnen echt alleen in of direct aan het water. En eigenlijk geldt dat voor meer lichaamsdelen dan alleen de bast. Een korte broek kan niet meer vanaf een bepaalde leeftijd, maar hemdjes (tank tops) kunnen simpelweg nooit, die zijn voor onder de kleding. Het is simpel: zodra de strandtent wordt betreden: trek in ieder geval een shirt aan.
Als je echt dandy wilt uithangen trek een luchtig overhemd – dat mag, als je een mooie hals hebt, best ver opengeknoopt zijn, maar niet helemaal openhangen – linnen broek en je instappers of canvas Oxford schoenen aan.

(Zonder sokken.)